κ. Βουτσά, μπορείτε να μας παραθέσετε τους σκοπούς του συλλόγου εν συντομία;
Σκοπός του συλλόγου μας είναι η αναγνώριση, τόσο από την επίσημη πολιτεία, όσο και από τη δημοτική αρχή, των τρίτεκνων οικογενειών ως πολύτεκνων. Να μπορούμε να κάνουμε χρήση των ευεργετικών διατάξεων της νομοθεσίας για τους πολύτεκνους. Πολύ σημαντικό για το σύλλογό μας επίσης είναι η προστασία της μητρότητας. Η ανάδειξη της ηρωικής προσπάθειας που κάνουν η μητέρες με τρία παιδιά να τα αναθρέψουν. Τέλος, η αλληλεγγύη ανάμεσα στα μέλη του συλλόγου.
Πώς νομίζετε ότι θα μπορέσετε να τα πετύχετε όλα αυτά;
Θα προσπαθήσουμε να φέρουμε κοντά στο σύλλογο τις τρίτεκνες οικογένειες. Να γνωριστούμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, να συσπειρωθούμε και ενωμένοι και αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε, σε πρώτη φάση, την αναγνώριση μας ως πολύτεκνοι από τη δημοτική αρχή. Επίσης θα ενώσουμε τη φωνή μας με τους υπόλοιπους Έλληνες τρίτεκνους έτσι ώστε να ακουστούμε από την επίσημη πολιτεία. Γι αυτό καλούμε τους τρίτεκνους Χαϊδαριώτες και Χαϊδαριώτισσες να έρθουν σε επαφή μαζί μας.
Σε καιρούς οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως είναι εφικτό να ζητάτε κάτι τέτοιο;
Την οικονομική κρίση οι τρίτεκνοι την βιώνουν καλύτερα απ’ τον καθένα. Αυτά όμως που ζητάμε μην τα προσωποποιείτε. Είναι μέτρα κατά της υπογεννητικότητας, είναι κίνητρα για να κάνουν τα ζευγάρια παιδιά. Το όριο βιωσιμότητας ενός έθνους είναι 1,2 γεννήσεις ανά γυναίκα. Ξέρετε πόσο είναι σήμερα; 0,8!!! Που σημαίνει ότι δεν αντιστοιχεί ούτε ένα παιδί ανά γυναίκα. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια, όχι πολλά, -οι νεώτεροι από εμάς θα το ζήσουν- θα έχουμε Ελλάδα αλλά δε θα έχουμε Έλληνες και αυτό δεν το λέω με καμία εθνικιστική ή ρατσιστική διάθεση.
Συναντάτε μεγάλη αντίσταση από τους πολύτεκνους;
Και όχι μόνο. Ίσως δεν έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα και δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα. Όταν όμως στα μέσα της δεκαετίας του ’70 οι τετράτεκνες οικογένειες αναγνωρίστηκαν ως πολύτεκνες η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών δεν εργάζονταν. Σήμερα κάτι τέτοιο είναι… όνειρο. Πείτε μου σας παρακαλώ, τι είναι πιο δύσκολο; Τέσσερα παιδιά και η μάνα στο σπίτι κοντά τους ή τρία παιδιά και η μάνα να λείπει δέκα ώρες στη δουλειά; Ευχαριστώ.
Διαβάστε περισσότερα »
Σκοπός του συλλόγου μας είναι η αναγνώριση, τόσο από την επίσημη πολιτεία, όσο και από τη δημοτική αρχή, των τρίτεκνων οικογενειών ως πολύτεκνων. Να μπορούμε να κάνουμε χρήση των ευεργετικών διατάξεων της νομοθεσίας για τους πολύτεκνους. Πολύ σημαντικό για το σύλλογό μας επίσης είναι η προστασία της μητρότητας. Η ανάδειξη της ηρωικής προσπάθειας που κάνουν η μητέρες με τρία παιδιά να τα αναθρέψουν. Τέλος, η αλληλεγγύη ανάμεσα στα μέλη του συλλόγου.
Πώς νομίζετε ότι θα μπορέσετε να τα πετύχετε όλα αυτά;
Θα προσπαθήσουμε να φέρουμε κοντά στο σύλλογο τις τρίτεκνες οικογένειες. Να γνωριστούμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, να συσπειρωθούμε και ενωμένοι και αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε, σε πρώτη φάση, την αναγνώριση μας ως πολύτεκνοι από τη δημοτική αρχή. Επίσης θα ενώσουμε τη φωνή μας με τους υπόλοιπους Έλληνες τρίτεκνους έτσι ώστε να ακουστούμε από την επίσημη πολιτεία. Γι αυτό καλούμε τους τρίτεκνους Χαϊδαριώτες και Χαϊδαριώτισσες να έρθουν σε επαφή μαζί μας.
Σε καιρούς οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως είναι εφικτό να ζητάτε κάτι τέτοιο;
Την οικονομική κρίση οι τρίτεκνοι την βιώνουν καλύτερα απ’ τον καθένα. Αυτά όμως που ζητάμε μην τα προσωποποιείτε. Είναι μέτρα κατά της υπογεννητικότητας, είναι κίνητρα για να κάνουν τα ζευγάρια παιδιά. Το όριο βιωσιμότητας ενός έθνους είναι 1,2 γεννήσεις ανά γυναίκα. Ξέρετε πόσο είναι σήμερα; 0,8!!! Που σημαίνει ότι δεν αντιστοιχεί ούτε ένα παιδί ανά γυναίκα. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια, όχι πολλά, -οι νεώτεροι από εμάς θα το ζήσουν- θα έχουμε Ελλάδα αλλά δε θα έχουμε Έλληνες και αυτό δεν το λέω με καμία εθνικιστική ή ρατσιστική διάθεση.
Συναντάτε μεγάλη αντίσταση από τους πολύτεκνους;
Και όχι μόνο. Ίσως δεν έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα και δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα. Όταν όμως στα μέσα της δεκαετίας του ’70 οι τετράτεκνες οικογένειες αναγνωρίστηκαν ως πολύτεκνες η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών δεν εργάζονταν. Σήμερα κάτι τέτοιο είναι… όνειρο. Πείτε μου σας παρακαλώ, τι είναι πιο δύσκολο; Τέσσερα παιδιά και η μάνα στο σπίτι κοντά τους ή τρία παιδιά και η μάνα να λείπει δέκα ώρες στη δουλειά; Ευχαριστώ.
